TROTS
Je bent het als er een mooie sportprestatie wordt geleverd. De aanleiding om trots te zijn is minder mooi. De ceremonie van de crematie van José was indrukwekkend. Het begon met de komst van José en familie op ons sportpark, waarbij een erehaag werd gevormd door veteranen en andere leden. Bloemen werden door de familie gelegd op de plaats waar José onwel was geworden. Daarna de samenkomst in het crematorium, waar naast eerder genoemden, oud- spelers en trainers aanwezig waren. Mooie woorden werden gesproken namens de veteranen door Bart en voorzitter Arie sprak over een zwarte bladzijde van onze vereniging en gaf ook een weergave van de sportieve prestaties van José. Het sterke gevoel van saamhorigheid en betrokkenheid was nadrukkelijk aanwezig. Ik had liever een andere aanleiding om trots te zijn op mijn clubje. De harde feiten zijn helaas anders. Wel geeft het aan hoe dicht we bij elkaar staan, als daar aanleiding voor is. We kunnen ons allemaal druk maken, maar in het licht van het overlijden van José, zijn dat onbenullige dingen. Ik spreek de hoop dat we elkaar zoeken en vinden als dat nodig is en actief verenigen.

José,

Zaterdag 2 december 2017 zal ik mij nog lang blijven herinneren…

Ik werd op deze dag 58 jaar en speelden met Heinenoord 1 een uitwedstrijd tegen Bruse Boys in Bruinisse. Na de rust kwamen we terug bij de dug-out en Cor Hoogvliet vertelde mij dat er iets met Jose was gebeurd bij een wedstrijd van de Veteranen, een hartstilstand, verder geen informatie. Geschrokken van het nieuws probeerden wij meer informatie te krijgen maar dat lukte slecht.

Even na 17.00 uur besloot ik Ferenc te bellen met de vraag “Wat is er nu allemaal aan de hand met José?“ Het werd een kort gesprek; Hij is overleden….. door de tranen heen stokte het gesprek verder. Volledig ontdaan liep ik terug naar de spelers en informeerde hen over het slechte nieuws. Bedroefd namen we afscheid van de mensen van Bruse Boys en vertrokken met de bus richting Heinenoord. De stille terugreis met veel vragen en herinneringen aan José maakte indruk

José Laures van 10 april 1969 is niet meer bij ons. Ruim tien jaar jonger dan ik en overleden op mijn verjaardag, bizar. Hoewel zijn naam anders doet vermoeden was José, een 100 % Heinenoorder, zoon van een Nederlandse moeder en een Spaanse vader. Ik kan mij nog goed herinneren dat vader Bep (de helaas ook te vroeg overleden vader van José) langs de lijn stond bij José en Ricardo en in dat mooie Spaans / Nederlandse accent de jongens aanspoorde om beter hun best te doen.

José had talent als voetballer, helaas niet genoeg om prof te worden maar zeker genoeg om bij s.v. Heinenoord het 1ste elftal te halen. Dat deed hij dan ook overtuigend, 232 officiële wedstrijden droeg hij het groen witte shirt van het 1ste elftal. De uitstap in zijn nadagen naar Piershil hebben wij hem allang vergeven. Zijn uitverkiezing in het ‘Elftal van de 20ste Eeuw’ zegt genoeg over de waardering die de club heeft voor de voetballer José Laures.

Als ik de geschiedenis goed weergeef dan maakte José als speler drie promoties mee.
De eerste in 1991, na een promotie wedstrijd tegen Groote Lindt uit Zwijndrecht op het sportpark van Heerjansdam. De tweede was het kampioenschap in 1996, waar hij samen met zijn broer Ricardo een gevaarlijk aanvalsduo vormden. De derde promotie was het kampioenschap wat behaald werd in de stromende regen tegen VVOR tijdens de laatste wedstrijd in het seizoen 2002-2003.

José Ramon Adrianus Laurès

10 april 1969 - 2 december 2017

Lorenza
Nel en José
Ellen
Esther en Ronald
  Melissa en Don
    Kyano, Givano
  Kimberly en Nathan
  Marciano en Esmée
Ricardo en Anita
  Amber
  Ramiro

Correspondentieadres:
Lage Nes 8
2995 VL Heerjansdam

Wij nodigen u uit om samen met ons afscheid van José te nemen zaterdag 9 december om 10.00 uur in crematorium Hoeksche Waard, Zaaiviool 3 in Heinenoord (Blaaksedijk).
Na afloop is er gelegenheid elkaar te ontmoeten.

José hield van bloemen

ZWAAR BEVOCHTEN OVERWINNING HEINENOORD.

GROTE VERSLAGENHEID NA AFLOOP DOOR HET OVERLIJDEN VAN JOSE LAURES.

Wat een feestelijke terugreis had moeten worden, mede door de verjaardagen van voorzitter Arie v.d. Berg en gastvrouw Janie Kooijman, werd nu terecht een muisstille met het ophalen van dierbare herinneringen aan onze sympathieke oud - 1e elftal speler.
De wedstrijd tegen de hekkensluiter van 1B begon goed voor de ploeg van Ralph Kalkman.
Al na twee minuten was het te danken aan de geweldige reflex van doelman Ti-Jey Bins op een kopbal van Marvin Strik, die een achterstand voorkwam door de bal over de lat te tikken.
Nadat even later Sander de Heus op een steekpass van Marvin Strik net iets tekort kwam en ook de combinatie met Leon Steketee goed werd verdedigd was het de beurt aan de thuisploeg.
Na een kwartier spelen volgde een combinatie tussen Yarick Dorst en Koen v.d. Berge, die met een enorme pegel twee keer in een paar minuten tijd de lat raakte.
Toch was het de Noord die de score opende.

HEINENOORD DOOR 2E KLASSER UIT VR PALACE CASINO CUP GEKNIKKERD.
Al meteen na de aftrap ging Brebant er als een haas van door wat
resulteerde in een hoekschop.
Het antwoord kwam van Andrew Dias d,Ullois met een pass op Mitch Fransen, die een teenlengte tekort kwam gevaarlijk te worden.
Jammer dat er na een uitstekende voorzet van Neall Mouthaan niemand aanwezig was om af te ronden.
Na 25 minuten moest Andrew Dias d,Ullois geblesseerd het veld verlaten en werd vervangen door Arif Irilmazbilek.
Ook Andy Bouterse ging zich meer en meer met de aanval bemoeien en liet een aantal fraaie assists los, waar niemand van kon profiteren.
Toen dat na ruim een half uur spelen wel gebeurde en de voorzet schitterend werd afgerond door Neall Mouthaan ging dit feest niet door omdat de assistent scheidsrechter in tweede instantie buitenspel had geconstateerd.
Zo eindigde het eerste bedrijf in de brilstand: 0 – 0.