Om 10:15 moesten we onze eerste wedstrijd tegen Schaesberg E1 spelen. En misschien was het de zenuwen of een tactische fout van de trainers, maar we gingen hard onderuit met een 5-1. Dit was toch even een ander niveau. En de schrik zat er wel in. Dit gaat een kort toernooi worden dachten we. Na een rijp beraad en enkele tactische wijzigingen in de opstelling gingen we enig sinds bezorgd beginnen aan de tweede wedstrijd.

s.v. Oppem 1910 E1 was de tweede tegenstander. Onze keeper kon gelijk aan de bak en met een aantal goede reddingen kregen we langzaam vat op de wedstrijd. Onze verdedigers bouwde goed op en het duurde ook niet lang voordat het eerste doelpunt van ons erin lag. Er werd een tandje bijgeschakeld en na 15 minuten stond het 8-0 in het voordeel van s.v. Heinenoord. In ieder geval hadden we driepunten.

Vol goede moed gingen we naar wedstrijd 3 tegen SPVG Strass E1. Een Duitse tegenstander. Never change a winning team, dus we begonnen nagenoeg met dezelfde opstelling. De teams waren aan elkaar gewaagd, maar onze spelers speelde zeer gedisciplineerd. Het was duidelijk dat in de Duitse jeugdopleidingen ook al aandacht werd gegeven aan het perfect uitvoeren van een Schwalbe. Onze spelers raakte hiervan geïrriteerd, maar lieten zich niet uit het veld slaan. De 1-0 ging er naar een fout van de Duitse keeper in. Snel volgde de 2-0 en werd de druk op ons goal groter. We knokte ons eruit en met een eindstand van 3-0 pakte we weer drie punten. Helaas raakte Yarno tijdens deze wedstrijd geblesseerd. We waren nu niet alleen onze aanvoerder kwijt maar ook onze laatste man.
Dat het met het zelf vertrouwen goed zat zagen we in de 4e wedstrijd. Relaxt en zelfverzekerd werden de posities opgezocht. RKUVC was de volgende tegenstander. De op en erover was het motto deze wedstrijd. De ene aanval was nog mooier dan de ander en met 7-0 werd dit team naar huis gestuurd. En omdat Schaesberg hun wedstrijd hadden verloren stonden we op doelsaldo bovenaan in de pool.

Met nog 1 wedstrijd te gaan, was de kwartfinale al gehaald. We zagen wel dat de vermoeidheid begon toe te slaan. We pepte de boel op en begonnen aan de laatste wedstrijd tegen TPSK e V E1. Een vriendelijk ogende Duitse trainer wenste ons succes en het fluitsignaal klonk om te beginnen. De vriendelijk ogende trainer veranderde in een soort brullend Beiers beest. Dit was werkelijk niet normaal. Dit wekte bij mij toch wel enkele irritaties op. Op een rustige manier heb ik deze trainer in het Duits, Nederlands en Engels uitgelegd, dat ik hier niet zo blij mee was en dat ik erg gehecht ben aan mijn gehoor. De boodschap kwam goed over bij hem en de rest van de wedstrijd was hij een stuk rustiger.
We verloren de wedstrijd met 3-1, maar de kwartfinale was al veilig.

De E1 eindigde in de poule met 12 punten en een doelsaldo van +10 op de tweede plaats. Van de 18 E1 teams had slechts 1 team een punt meer gehaald in de poulwedstrijden en wat betreft doelpunten stond Heinenoord op de 3 plaats. Een prestatie waar we trots op konden zijn.

Nu was het tijd voor de kwartfinale. We probeerde het team klaar te zetten, maar het energie niveau was laag. Onze jongens en meisje waren moe. Vijf wedstrijden volgas vreet energie. SPVG PORZ E1 was de tegenstander in de kwartfinale. De trainers van de tegenstander vroegen een aantal keren of wij s.v. Heinenoord waren en na bevestiging van onze kant liepen zij enig sinds bezorgt weg. Zij waren 2e in pool A geworden met 11 punten en een doelsaldo van +5. Op conditie verloren wij deze wedstrijd met 2-0 en was het einde toernooi. Misschien beter, want anders hadden onze spelers nog
2 wedstrijden moeten spelen. Hier en daar een traantje, maar met opgeheven hoofd verlieten wij het perfect geregelde toernooi.

Het is fantastisch geweest en een mooie ervaring rijker. We zijn enorm trots op onze spelers.
Lara, Yarno, Daan, Jibbe, Javey, Ryan, Mathijs, Thijs, Jort en Stefan bedankt voor jullie inzet en mooie spel. Het was genieten langs de lijn.

Jeroen, Peter, Henk, Peter en Leo jullie bedankt voor de hulp en begeleiding van het team.